Amara op het podium in Brescia: "Muziek is therapie. Battiato is mijn mentor."

"Muziek voor mij? Het is als therapie, een spiegel." Zo omschrijft Amara , de artiestennaam van Erika Mineo, singer-songwriter en auteur van hits, haar visie op muziek. Ze is op 18 juli om 21.30 uur in Brescia , in de Borsoni Theater Summer Arena, als onderdeel van de serie 'Metropolitan Fantasies. Shows, geluiden en beelden van over de hele wereld' van CTB en ManoLibera Cooperativa di Comunità. Amara brengt haar Live Tour 2025 naar Brescia: van Il peso del coraggio tot Che sia benedetta, tot groot succes gebracht door de stem van Fiorella Mannoia, biedt Amara een intiem en krachtig concert .

Wat zullen we zien in Brescia?

"Ik heb op een heel natuurlijke manier mijn muzikale reis van 2015 tot nu samengesteld. Een heel conceptueel concert, vanwege mijn connectie ermee, waardoor ik niet onverschillig blijf voor wat er op aarde, in het leven, gebeurt."

Zijn liederen combineren woorden en toekomstgerichte klanken, maar ook een diepe spiritualiteit , die doet denken aan Battiato. Waar komt die behoefte vandaan?

Mijn spirituele reis begon lang geleden. Ik was 20 toen ik alles achter me liet, mijn geboortestad, en de extreme eenzaamheid ervoer van het verlaten van mijn comfortzone. Dit leidde tot het begin van een reis van innerlijke verkenning. In Franco Battiato vond ik een meester, een man die de moed had om zijn spirituele zoektocht in muziek om te zetten. Maar ik zou ook De Gregori, Gaber, Dalla en Vecchini kunnen noemen, allemaal singer-songwriters die hebben geprobeerd op dit niveau te leven, wat niet uit eigenbelang is, maar vanuit een klif als de aarde, en verwondering vindt in nieuwe dingen. En dit alles in muziek omzetten om iedereen te bereiken, want degenen die liedjes schrijven voelen een groot verantwoordelijkheidsgevoel.

Tijdens het concert in Brescia speel je ook nummers van Battiato, Gabriella Ferri, Giuni Russo en De André. Is er tegenwoordig nog plaats voor singer-songwriters?

Muziek is krachtig omdat het zo enorm is en iedereen zijn eigen uniciteit uitdrukt. Ik zeg nooit dat het een het ander uitsluit. Tegenwoordig zijn er zoveel singer-songwriters, zoveel artiesten, zelfs in de meer commerciële muziekwereld, die hun eigen teksten en muziek schrijven. De taal is misschien veranderd, maar er is een grote drang om zichzelf te uiten. Persoonlijk voel ik me, wanneer ik de muziekwereld betreed, automatisch aangetrokken om dieper te graven en vragen en kwetsbaarheden bloot te leggen, maar ik bewonder mensen die muziek kunnen maken die me niet aan het denken zet. Wat mij betreft is muziek therapie, een spiegel, waarin je ziet wie je bent en wat je denkt. En het mooie is dat het altijd verandert.